Lief Dagboek,

Na het vorige deel Wonderkinderen I, gaat het verder met Dee-Jay en zijn trotse ouders Pieter en Denise.

Inmiddels is hij uitgegroeid tot een gezonde jonge kerel van 12. Nou ja gezond, Dee-Jay heeft wel een ‘rugzakje’. Dee-Jay lijkt op het oog een normale jongen maar heeft wel degelijk last van astma, waar hij een puffertje voor heeft. (Een kwaal die wonderbaarlijk gaat verdwijnen als Dee-Jay binnen enkele jaren begint met roken.) Daarnaast slikt Dee-Jay een stripje ritalin per week. Of hij ADHD heeft weet niemand maar Pieter en Denise vinden hem erg druk na het eten of drinken van teveel E-nummers. Dat Dee-Jay een vervelend en druk manneke is weten ze in de buurt ook wel. Met regelmaat is hij te vinden bij de dranghekken voor de lokale Albert Heijn. Waar hij staat te schooien om dierenplaatjes. Helaas omdat hij nooit plaatjes ontvangt van de passerende winkelbezoekers, heeft hij een ongezonde en indringende vorm van faalangst ontwikkelt, aldus moeder Denise.

Teleurstelling

Vader Pieter weet het nog goed, de uitslag van de CITO score van zijn kleine held, Dee-Jay. Gespannen hadden ze ernaar uitgekeken. Het gehele PGB budget erdoorheen gejaagd om Dee-Jay genoeg bijles te kunnen geven om maar de allerbeste score te halen bij de beruchte eindtoets van het basis onderwijs. Toen de uitslag binnenkwam, was de ramp niet te overzien. Dee-Jay had een schamele score van ‘535’ behaald. Denise belde krijsend haar moeder op en dreigde met zelfmoord om het eer-verlies te compenseren. Het enige wat vader Pieter kon uitbrengen was: “Ik wist het, mijn zoon is een mongool.” De teleurstelling in Dee-Jay was groot.

HAVO

Tijdens het evaluatie gesprek met de groezelige leraar van Dee-Jay, gaven Pieter en Denise aan dat ze heel graag zouden zien dat hun zoon de HAVO zou gaan doorlopen. Echter vond de meester dit geen goed idee. “Het is een echte VMBO leerling, geen sprake van.” Waarna Denise haar man Pieter vroeg even het vertrek te verlaten. Ze zou dit persoonlijk wel even bespreken met meester Hans.

En zo geschiedde het, Dee-Jay fietst voor de laatste dag weg van zijn oude school om volgend jaar te starten op de HAVO. Iets wat zwaar boven zijn niveau is maar daar komt hij nog wel achter. En terwijl Dee-Jay met een lach wegfietst, zit moeder Denise voor de laatste keer op haar knieën achter het fietsenhok bij de school. Terwijl meester Hans zijn niet eervolste lichaamsdeel in het gezicht van Denise aan het proppen is. “Een HAVO adviesje is immers niet gratis” fluistert meester Hans terwijl hij grijnzend omlaag kijkt.

X Rick

Wanneer je een reactie plaatst zal ik deze eerst handmatig goedkeuren om spam tegen te gaan.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *