Lief Dagboek,
Wat zijn we toch modern. We leven in de volle overtuiging dat onze tijd de allerbeste en innovatieve tijd betreft welke de mensheid ooit gekend heeft.
Pest
De waarheid ligt toch iets anders. Wij zijn eigenlijk met zijn allen een stel mieten. Vroeger was alles beter te verdragen want alle erge dingen waren ook daadwerkelijk erger. Nu hebben we het Coronavirus waarmee we met het aantal geïnfecteerden nog geen fatsoenlijk voetbalstadion kunnen vullen. Vroeger hadden we de pest, liefkozend ook wel de zwarte dood genoemd. Toen klotsten de pus lijken tegen de plinten op. Toen was er ook paniek maar gelukkig was men toen al innovatief. Diezelfde lijken werden bijvoorbeeld ook als één van de eerste biologische wapens gebruikt. Dan kreeg je geen aftocht op met lijkwagen, dan ging je ontzielde en besmette lichaam met de bovenhandse strekworp over de kasteelmuren van de vijaard. Dat was pas innoveren en meegaan met de tijd. Nu kiezen we er liever voor om ons de hele dag beledigd te voelen omdat iemand Corona gekscherend de “Cafetaria Griep” heeft genoemd.
Schijten
Wij zijn in deze tijd zo inspiratieloos en moreel gesterkt dat we in paniek schieten als het toiletpapier op is. We zijn in dat geval letterlijk te bang om onze handen vies te maken. Terugdenkend aan de eeuwen voor ons, waarbij men de behoefte gewoon lekker buiten in een gat in de grond deed en besloot met links te vegen en die hand de rest van de dag te ontzien i.v.m. hygiëne. Een hardheid welke we nu in onze geweldige moderne tijd zelden meer terug zien.
Cultuurdiversiteit
Nu gaan we graag op reis. Cultuursnuiven en backpacken. Allemaal om vervolgens op verjaardagen irritant te gaan zitten doen, niet alleen over wat je beleefd hebt maar vooral om wat je “ervaren” hebt. Verhalen vertellen met daarbij de boodschap dat een ander dat niet snapt want die heeft het niet “ervaren”. Vroeger ging men ook cultuursnuiven. Voelen, proeven van een andere cultuur. Om vervolgens verslag uit te brengen aan de dorpsoudste over hoe ze de naburige kutcultuur konden slopen. Toen had jouw bezoek aan een andere cultuur nog een hoger doel anders dan er over op te scheppen. Vroeger kon je hier en daar nog wel eens wegkomen met een misschien ietwat uit te hand gelopen volkerenmoord, er was immers toch niemand meer over om een klacht in te dienen. Nu, echter, kun je als F-16 piloot niet eens een vijandige bommenfabriek buiten bedrijf stellen zonder dat die “moderne” advocate Liesbeth Z. er wat van denkt te moeten vinden.
Wees eens blij
Vroeger slachten we zelf het avondeten. Nu durven we geen vlees meer te halen uit de supermarkt en veroordelen hen die dat wel doen. Zo geweldig zijn we gewoonweg niet. We zijn de hele dag bezig om ontevreden naar de wereld om ons heen te kijken. Te zeiken op veranderingen en te kuchen als er iemand staat te paffen in de godvergeten buitenlucht. We zouden samen eens wat vaker terug moeten blikken naar vroeger, toen was echt alles erger. Een keer blij zijn met wat je hebt zonder jezelf de hele dag belaagd te voelen door een ander. Wees gewoon blij en een beetje nederig dat we in een tijd leven waarin toeristen daadwerkelijk jouw cultuur komen bezoeken en niet op verkenning zijn om je volgende week om te leggen door een Builenpest lijk over je schutting te flikkeren.
X Rick
