Lief Dagboek,
Het kan je ontgaan zijn maar waarschijnlijk niet, Rob de Nijs is oud geworden. Natuurlijk valt dit toe te schrijven aan de vreselijke ziekte die hem heeft getroffen maar echter ook omdat onze Rob gewoon 77 jaar is. Het overviel mij afgelopen vrijdag hoe Rob aan tafel zat bij de publieke omroep. Zelfs ik werd er enigszins emotioneel van hoe Rob naar één van zijn eigen nummers luisterde en zelfs een paar stukken meezong. Het was alsof Rob te gast was op zijn eigen uitvaart.
Voor altijd jong
De emotie zat er niet in dat Rob inderdaad ziek en ouder is geworden. Het hele emotionele probleem zit hem er vooral in dat Rob de Nijs eigenlijk al 30 jaar 40 is. Rob was nog een jonge aantrekkelijke kerel toen mijn moeder jong was en Rob was een jonge aantrekkelijke kerel toen ik wat jonger was. Rob werd nooit ouder, later werd nooit nu, totdat.
Wat als later nu is
Zijn eigen nummer is werkelijkheid geworden in een moordend tempo. Gisteren was Rob nog 40 en vandaag toch echt 77, later is nu. Ergens is het Rob zijn eigen schuld dat het ouder worden ineens niet meer leuk is omdat hij bewust nooit 50 of 60 en zelfs geen 70 is geworden. Rob is altijd blijven hangen op de 40, hopend dat hij altijd op die mooie leeftijd mocht blijven. Helaas geldt voor Rob wat voor ons allemaal geldt, de jaarringen tellen door. De les die we hier alleen uit kunnen trekken is dat je juist mee moet groeien met je leeftijd. Wees niet als Rob want als later ineens nu is, schrik je je kapot.
X Rick
