Lief Dagboek,
Tweedehands meuk op de kop tikken voor weinig. Het is volkssport nummer 1 in Nederland. De gave om tweedehands spullen voor de hoogste prijs van de hand te doen of juist spullen aan te kopen diep onder de vraagprijs, zit diep geworteld in de Nederlandse samenleving. Een gave overigens die ik eigenlijk niet bezit. Sterker nog, ik heb enkele jaren terug een handelsverbod van mijn vrouw opgelegd gekregen en wel voor onbepaalde tijd. Mijn betere helft was het zo ontzettend zat dat deze ongeschreven wet binnen ons huwelijk dan ook alleen eindigt bij een scheiding of overlijden.
Schandelen
Ik kan haar ook geen ongelijk geven hoor, ik ben een jammerlijk slechte onderhandelaar. Mensen betalen mij steevast onder de vraagprijs omdat ik ieder jankverhaal serieus neem. Zo heb ik ooit een X-Box voor nog minder verkocht via marktplaats omdat de koper zijn zielige kinderen schaamteloos inzette als onderhandelingsmiddel. “225 euro? Maar ze hebben maar 200 euro gespaard…” aldus vaders terwijl ik 3 kinderkopjes mee zag knikken.
Ik had natuurlijk kunnen zeggen dat ze maar ergens 25 euro vandaan moesten halen en dan terug hadden kunnen komen, maar nee. Ik accepteerde de 200 euro en dat was dat. Het werd nog erger toen ik de auto van mijn vrouw via Martkplaats had verkocht. Omdat er geen krik bij zat bood ik vanzelf sprekend al 20 euro korting aan. Mijn vrouw was furieus en sindsdien heeft niemand nog wat gekocht alhier zonder tussenkomst van de bazin des huizes. Toegegeven, onze tweedehands rommel gaat sindsdien voor meer de deur uit dan als ik het zelf zou moeten regelen. Ik ben dan ook geen handelaar, eerder een schandelaar maar goed.
Staat op meerdere sites
Dat ik niet de enige ben die een bijzonder slecht gevoel voor handelen heeft, zie ik vaak ook terug in de droevige advertenties op sociaal medium Facebook. Men prijst daar allehande rommel aan en zet daar steevast bij; “Staat op meerdere sites”. Ik vraag mezelf oprecht af, waar je die trekpop met vraagprijs van €1,50 dan nog meer probeert te venten? Of doet men dat omdat anderen dat ook doen? “Staat op meerdere sites” moeten wij daar als beoogde koper dan bang van worden. O, help nee, die vieze tweedehands kledingkast staat op meerdere sites. Moet ik nu gelijk gaan bieden of de andere meerdere sites afstruinen om te kijken of het artikel wel op meerdere sites staat? Waar zijn die meerdere sites eigenlijk? Wat heb ik eraan om te weten dat je vieze ouwe bocht niet alleen hier op mijn scherm verschijnt maar dat ik wellicht elders er ook mee geconfronteerd kan worden? Staat het artikel soms ook te koop op een reclame zuil langs de snelweg? Heb je de telegraaf gecontacteerd om ook daar te venten met je zooi?
Kan iemand mij uitleggen waarom je tweedehands spul op “meerdere sites” zou plaatsen en dit nog even moet benadrukken bij je al niet al te briljante advertentie?
X Rick
