Lief Dagboek,
Het zou het jaar worden van 75 jaar bevrijding. Een veelvoud aan plannen voor festiviteiten en herdenkingen werden ingevuld om er vervolgens een maand geleden keihard een streep door te trekken. Het is bedroevend om te zien dat ouderen welke de bevrijding bewust hebben meegemaakt, 75 jaar later wederom in beperking moeten leven. Hoe begrijpelijk de huidige situatie nu is, doet niks af aan de wrange 75 jarige mijlpaal welke we deze week voorbij wandelen met elkaar.
Nog meer gelijkenissen
Wat ook opvalt is toch wel dat het karakter van een bepaalde groep mensen in 75 jaar tijd niet is veranderd. Of je nu in 1944 een willekeurig joods meisje aanwees achter een boekenkast of nu anno 2020 met de vinger wijst naar de buren omdat ze 4 mensen op bezoek hebben, een ding staat vast. Je bent een klikspaan. Een verrader. Voor mensen die denken och jee, Rickert heeft een boete gekregen van de politie of een waarschuwing omdat hij de nieuw opgeworpen regels heeft overtreden; dit is gelukkig niet aan de orde. Ik hou mezelf braaf aan de irritante maar belangrijke maatregelen welke momenteel van kracht zijn. Ook ik stoor mij aan mensen die zichzelf minder in de hand hebben, of zelfs schijt hebben aan de aangekondigde maatregelen. Echter stoor ik mij nog meer aan het feit dat het aantal anonieme meldingen van dit soort overtredingen is verdubbeld. Mensen vinden het tegenwoordig belangrijk om niet alleen het eigen straatje schoon te vegen maar ook die van de buren.
Kliklijn
Het beschikbaar stellen van een zogenaamde kliklijn laat bij deze ook weer zien dat de overheid zichzelf graag bediend van vrijwillige klikspanen. Altijd handig om een roedel verraders achter je te hebben staan toch? De lessen welke we 75 jaar geleden hebben geleerd zijn dus nog altijd merkwaardig van toepassing. A) Vrijheid is belangrijk en B) is de laatste letter van NSB.
X Rick