Kapper

Lief Dagboek,

De kaalslag is compleet behalve op de plek waar dit wel wenselijk zou zijn, mijn haar. Marc Rutte en d’n Dissel geven mij geen andere keuze dan terug te gaan naar wat ooit mijn “militaire coupe” was, later mijn “arme sloeber coupe” en wat nu gaat starten aan zijn 3e introductie in mijn bestaan; “Coupe du Covid”. Naast dat ik ergens vandaag jankend mijn goddelijke bruine lokken ga afscheren, huilt mijn hart om mijn kapster. Ingrid, ik wens je vast veel wijsheid en kracht toe met het repareren van wat ik straks ga verneuken.

De kinderen

Zoals aangegeven door onze leiders, blijft iedereen binnen. Behalve natuurlijk de groep waar totaal geen euro aan wordt verdiend, de kinderen. Daar waar ik erg blij ben dat de jeugdigen der maatschappij weer hun schoolleven en sociale leven kunnen uitbreiden, had ik nooit verwacht jaloers te zijn op een kleuter van 4. Als ik straks dan stilletjes en alleen voorbij tuf in mijn auto en een traantje wegpink omdat kinderen wel schik hebben in de speeltuin. De kroeg, de speeltuin van mij en mijn kameraden blijft voorlopig dicht. Joost mag weten of er überhaupt nog een kroeg open zal zijn wanneer dit gezever voorbij is.

De ouders

De verbolgen reactie van sommige ouders zijn ronduit treurig te noemen. “Mijn kind is geen proefkonijn” is een veel gehoorde kreet. Ik denk daar anders over. De mensen in de zorg zijn ook geen proefkonijn. Mijn moeder werkzaam in de zorg is met 59 jaar, waarvan 40 jaar al rokend zijn doorgebracht, ook geen proefkonijn maar een risicofactor. Die gaat in deze kut tijd ook gewoon naar haar werk want dat wordt van haar verwacht. Neem er een voorbeeld aan. (Dan bedoel ik natuurlijk het doen wat er gevraagd wordt, niet het 40 jaar roken)

Een ode aan Ingrid

Na jaren van afwezigheid stond mijn rentree bij je gepland. Het weerzien van mijn haar en jouw schaar is wederom uitgesteld door Jaap de Baard. Niet getreurd het is niet voorbij, hopelijk zien we elkander ergens eind mei!

X Rick