Lief Dagboek,
Klimaatproblemen, echt of niet? Dat weet niemand, wat wel echt is, is de groene verhuftering van onze maatschappij. In een tijd waarin iedereen roept om waardering, gelijkheid en strijdt tegen discriminatie. Heb je kennelijk als “groene” Nederlander een streepje voor. In Nederland mag namelijk niets meer behalve als de woorden groen of klimaat erbij betrokken zijn. Dan mag alles.
Groene auto
Woonachtig in het snel verpauperende Passewaaij, of Nieuw-Zennewijnen zoals ik en de maten het liefkozend noemen, voel ik mezelf verschrikkelijk gediscrimineerd. Het is in Passewaaij namelijk onmogelijk om je auto binnen een straal van 100 meter voor je woning te parkeren. Behalve als je elektrisch rijdt natuurlijk. Dan mag je voor je huis een laadpaal laten plaatsen met daarop je eigen kenteken. Omdat je dus kennelijk zoveel centjes over hebt om zo’n elektrische fluisterglasbak op wielen aan te schaffen, heb je van rijkswege het alleenrecht om je groene kutkar voor de hut te mogen parkeren. Daar waar wij benzine stokende prutsers zijn overgeleverd aan de grillen van de wijk, heb je daar als laadpaalstrijder geen last van. Het heeft niet alleen een praktisch effect, psychologisch heeft het ook behoorlijke gevolgen. Tenminste bij mij dan.
Beter dan de rest
Het moment dat zo’n door de Rabobank gefinancieerde uit de kluiten gewassen Nokia door de straat komt sluipen, weet je al hoelaat het is. Het apparaat rijdt ook steevast iets langzamer dan de rest want klimaat. Eenmaal aangekomen bij de gepersonaliseerde laadpaal voor het rijtjeshuis wordt het menselijke broodrooster netjes in het eigen vak geparkeerd. Daarna wordt de auto met een navelstreng met chirurgische precisie aangekoppeld aan de paal. De bestuurder doet dit vaak dusdanig traag zodat de hele buurt de kans heeft om te zien hoe groen en milieu bewust hij toch wel niet bezig is. In zijn wereld zouden wij klootzakken eigenlijk een voorbeeld aan hem moeten nemen. Vervolgens loopt de groene buurtgenoot met de neus richting hemel naar de rijkelijk met zonnepanelen beklede woning. Wij zijn te min voor hem.
Er zit maar één ding op
Zoals mijn broer ooit voordeed is er maar één ding wat je kunt doen tegen dit soort groen discriminatie gedrag. Je stapt in je auto, bij voorkeur een Diesel, en start de motor. Natuurlijk wel eerst even warm laten draaien zodat de buurt weet dat je weg gaat rijden. Vervolgens zet je de “smerige” wagen in zijn 1. Vanaf dit moment is schakelen uit den boze. Je rijdt met een belachelijk hoog toerental langs het huis van mister laadpaal en zingt luidkeels met het raam open “In het rooie! , in het rooie!”, onderwijl blij wijzend naar de toerenteller. Om vervolgens met de neus reikend naar de hemel verder te rijden.
X Rick
