Lief Dagboek,
We schrijven 4 oktober 2030.
“We kunnen met een trots hart en een open mind zeggen dat we de klimaat doelen hebben gehaald” zegt de inmiddels 63 jarige Mark Rutte, premier van Nederland, opgelucht tegen de Tweede Kamer.
Jawel, kabinet Rutte 27 heeft het weer voor elkaar, wederom zijn de zelf opgelegde verplichtingen gehaald. Er is geen begrotingstekort, de lucht is schoon want er is al 10 jaar geen cv ketel meer geplaatst. Dus er is reden tot feest.
Spontaan komen er treetjes spa rood op tafel, uitgedeeld door niemand minder dan minister Blokhuis. Die nog altijd een soort eeuwig stervende minister van volks gezondheid is maar kennelijk nooit echt sterft. “Hoezee het is voor elkaar, tijd voor een drankje”. Aarzelend en gewaagd biedt hij de premier het eerste flesje aan, het is immers al even geleden dat er iets anders dan kraanwater of thee gedronken werd in HET grote Den Haag. De eeuwige vrijgezel Marc neemt gulzig een grote slok en briest “proost heren, we hebben em verdiend!”
Vol overgave begeeft de rest van het aanwezige kabinet zich richting minister blokhuis, die steevast bij ieder uitgedeeld flesje waarschuwt: “Pas op! Niet te snel drinken anders boer je de eerder genoten brandnetel salade op!”
Lachend geniet iedereen van de rijkelijk vloeiende bubbels.
Genietend van de feestelijkheden draait premier Mark een sjekkie. Zijn ogen dwalen door de feestgangers maar ze blijven hangen bij haar, Jessica. De vrouw die ooit bekend stond als de man Jesse. Hij fluistert tegen de inmiddels omgebouwde Jessica Klaver “wil je er ook een draaien?” Jessica bloost en zegt volmondig “JA”
Jessica kan zelfs met zijn/haar minister salaris sinds 2024 al geen pakje shag meer veroorloven dus hij/zij is maar wat blij met deze gift van de premier. Met trillende vingers draait hij/zij het sjekkie in elkaar. Jessica weet donders goed dat deze uitspatting van de premier niet gratis is, hij/zij zal dit later op de avond moeten bekopen met een anale afranseling van de nog altijd vrijgezelle premier. Maar dat maakt voor dit moment niet uit. Jessica is nu de koningin te rijk, spa rood, sjekkie, dolletjes!
De avond duurt en duurt, inmiddels schrijven wij 4 oktober 2030 kwart over 7 in de avond. Het is inmiddels al donker.
Terwijl Mark Rutte Jessica iets te luidruttig,
Ik bedoel luidruchtig, staat af te werken achter het elektrisch fietsenhok, gaan de laatste Kamerleden huiswaarts. Kreten van gezelligheid en succes kleuren het binnenhof. Dronken van geluk en boerderig van de spa rood strompelt ook Sybrand Buma, ooit vaandel drager van het CDA en nu graf drager van de doodskist van het CDA, naar buiten. Sybrand schreeuwt en lach hysterisch, “Wie had dat gedacht, van een biertje in de hand, naar een alcoholvrij land!”
We schrijven 4 oktober 2030
Ik ben druk bezig om een stuk schaamhaar af te scheren van mijn balzak want dat is de enige tabak die niet verboden is in deze tijd.
Ik neem nog een slok van mijn zeer zeldzame spa rood. Ik gooi nog een blok op het kampvuurtje wat mij al jaren warm houd in mijn woonkamer. De verwarming aanzetten is immers uit den boze vanwege het klimaat. Ik rook mijn letterlijk eigen geteelde sjekkie op en ik val in een droomloze slaap.
Ruw word ik gewekt door de moskee die in de verte het gebed aankondigt, gelukkig kan ik nog een uurtje slapen voor de kerkklokken luiden en ik dus echt mijn nest uit moet. Zuchtend doe ik nog een poging tot slapen terwijl ik nu al weet dat mijn collega’s wederom gaan lopen zeiken dat zwarte piet terug moet komen. En ze hebben gelijk, er is immers niks anders belangrijkers om je druk om te maken in deze tijd toch?
X Rick