Lief Dagboek,
Terwijl de oorlog in Oekraïne de volgende fase ingaat, weet de gemiddelde Europese politicus zich geen ander houding aan te meten dan Putin en zijn kliek tot het vagevuur te veroordelen. Zo ook onze minister van Defensie, die grapjurk die ze een paar weken geleden in het zadel hebben gezet. Wat toen al een blunder bleek, is voor mijn gevoel nu funest.
Met plaatsvervangende schaamte lees ik afgelopen week een tweet van onze kersverse minister, die haar reputatie om vooral niet en integer op te treden wederom waarmaakt. Kennelijk gaan we de oorlog op Twitter beslissen met stoere emoticons te samen met een foto van een pallet met anti tank raketten waarmee wij het Oekraïense leger gaan steunen.
Begrijp mij niet verkeerd, het is goed dat men iets doet en probeert de Oekraïners te steunen maar ik word een beetje angstig van de gedachte gang die ons kabinet erop nahoudt.
Het behaagt de minister kennelijk om de wedstrijdzijde van “onze” raketten straks terug te zien in een Russisch pantser voertuig. Compleet natuurlijk met 3 jongens van rond de 20 jaar waarvan je de restanten met een plamuurmesje van de binnenkant kan schrapen.
Het kan natuurlijk nodig zijn om wapens te sturen, als laatste optie. Maar dat is niks om te juichen, het is om te janken.
Oekraïne gaat deze oorlog verliezen
Terug komend op de volgende fase van de strijd in Oekraïne. Zij gaan dit verliezen. En terwijl er iedere dag meer mensen sterven, roept er geen Europese regeringsleider op om wellicht met zijn allen de diplomatieke weg te bewandelen. Aan het eind van deze helse rit is dat namelijk wat wij moeten doen, of de andere optie, de derde wereldoorlog aangaan.
Een roep om gesprek en beschaving waar Rutte en de zijne het steevast tot vorige week over hadden lijkt nu heel erg ver weg. Nee, ons kabinet stuurt liever wapens en staan veilig via videoverbinding te applaudisseren voor de Oekraïense president, die wellicht eerdaags ook niet meer onder de levenden is, dan proberen dit afschuwelijke geweld te stoppen. Dat applaus gaat voor hem net zo goed uitpakken als voor de zorg 2 jaar geleden, niet.
Gelukkig hebben wij Kajsa Ollongren, die Twittert ons er wel doorheen. Ik ben benieuwd hoe men had gereageerd als de Russische minister van Defensie een smiley plaatste op twitter te samen met een nucleaire raket #DesitinationAmsterdam, of het dan nog steeds allemaal zo leuk is voor Kajsa.
Kajsa, alsjeblieft, hou de eer aan je jezelf en ga naar een functie elders.
X Rick
