Lief Dagboek,
Behalve Patricia Paay zal het niemand ontgaan zijn dat het al even niet meer heeft geregend. Uiteraard is het hoog tijd om hierover de zwaarste noodklok te luiden. Want in het land waarbij we ons doorgaans tegen het water moeten verdedigen en waar de rivieren rijkelijk door de provinciën stromen kunnen we natuurlijk niet een maandje zonder hemelwater.
Waanzin
Allerhande worden de eerste en zeker niet de laatste sproeiverboden uitgedeeld. Wellicht ook voor particulieren zoals ondergetekende. Toch is dat vreemd gezien ons weldenkende kabinet iedere huizenbezitter oproept om vooral veel groen in de tuin te plaatsen in plaats van je perceel aan te kleden als een uit de kluiten gegroeide grafsteen. Wat overigens mateloos populair is tegenwoordig. Een tuin met vooral veel zwarte stenen, lekker koel ook op zonnige dagen maar ja, als het maar hip is willen mensen eraan meedoen.
Ik heb, vind ik zelf, een mooie tuin met een paar leuke perkjes met vooralsnog, gezonde planten. Ja lezers, ik heb voldaan aan de oproep van Rutte en co., een echte links stukje perceel heb ik. Niet uit overtuiging maar gewoon omdat ik smaak heb. Maar nu dreigt het gevaar dat ik mogelijk straks mijn groene goud niet meer mag bewateren. Want in het land dat regelmatig kampt met de meest verschrikkelijke zoetwater overlasten, is het kennelijk te droog op het moment van schrijven.
Ik doe een Ruttetje
Terwijl ik prima voldoe aan de heilige oproep van het kabinet om vooral een groene tuin te runnen, kan het zo zijn dat ik straks een bruine tuin bezit met uitgedroogde planten. Welnu zal ik hierin met mezelf in conclaaf gaan en toetsen of ik dat een haalbare kaart vind. Mocht het zo zijn dat mijn tuin er tijdens een eventueel sproeiverbod er toch gezond en groen bijstaat dan is dat een wonder. Want er zullen stemmen opgaan dat ik het sproeiverbod wel overtreden zou moeten hebben. Gelukkig heb ik daar dan geen actieve herinnering aan.
X Rick
