Welkom

Lief Dagboek,

Een eigen blog, is dat nu wel zo’n goed idee? Het is een vraag die mij veel bezig heeft gehouden de laatste maanden.
Onzekerheid speelde daar zeker geen rol in, ik ben mijn grootste fan. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik goed ben in het schrijven van noemenswaardige huzarenstukjes maar ik heb er wel overmatig veel plezier in. Dus ja, ik kan dit.

Nee, hetgeen wat mij tegen zou houden is vooral dat de minderwaardige term “blogger” aan mijn aars gehangen zou worden als ik het idee zou doorzetten. Je hoort ineens ergens bij waar je je niet thuis voelt. Ik heb namelijk een schaamteloze hekel aan bloggers.

Het begint al bij het woord “blogger”, het is gewoon een ophemeling van het hobby of beroepsmatig schriftelijk urineren op willekeurige onderwerpen die de revue passeren. Lang verhaal kort, je schrijft wat , mensen lezen dat en dus ben je een zelfverklaarde “blogger”. Daarnaast lijkt er een soort ongeschreven gedragscode te zijn onder bloggers waaraan eenieder zich strikt houdt:

Je moet een zelfverzekerde foto van jezelf altijd bij de blog plaatsen.

Ga zelf maar eens zoeken op de bloggers van de telegraaf of het AD. Stuk voor stuk staat er bij ieder zelfuitgescheten lap tekst van de betreffende blogger een pracht foto van het uitgestreken gelaat van de blogger zelf. Zelfverheerlijking, ze zijn er niet geheel vies van in mijn ogen.

Je moet een mening hebben, die van de rest van de kudde.

Tuurlijk ga je als blogger juist de moeilijke vraagstukken des levens niet uit de weg. Je weegt ze en maakt de balans op in de aanloop naar de slotconclusie. Om het vervolgens met de rest van het land compleet eens te zijn. Het is immers altijd de schuld van Rutte of de Rabobank. Op deze manier hou je iedereen tevreden en komen lezers graag terug, want ja je eigen mening teruglezen vinden mensen prettig.

Mocht je dan toch tegen de haren van het democratische beest aanschuren, zeg dan vooral zo vaak mogelijk sorry!

Als blogger kun je niet schrijven wat jij wilt. Jij hebt niks te willen, je stelt slechts de mening van het plebs op papier op met je eigen hippe naam eronder. En mocht je nu eens de plank flink misslaan, dan moet je vooral veelvuldig en op een walgelijk kruiperige manier sorry zeggen en 86 rectificaties doorvoeren op je blog. Want ja, je eigen visie in jouw eigen blog verwerken, dat kan natuurlijk niet!

Bij deze distantieer ik mezelf van de walgelijke hobby/beroeps groep “bloggers”. Zowel met het geschreven woord als in de opmaak. Ik ga niet bij ieder geschreven stuk een foto met mijn porem erboven plakken, ik ga ook niet de mening van het grote klapvee verkondigen. En ik ga al helemaal geen sorry zeggen voor iedere tere ziel die zich aangevallen voelt door de verhalen op deze pagina.

Iedereen is hier welkom, iedere kleur, ieder geloof en ieder geslacht. Lees rustig verder en ik hoop dat je er plezier aan beleeft. Mocht dit niet zo zijn dan betreur ik dat allerminst en verwijs ik je door naar het klachtenformulier.

welkom bij een Blog Hout.

X Rick