Lief Dagboek,
Het is bijna zover! Vanaf 1 januari zal mijn grijze container door afvalkartel de AVRI worden ingenomen en naar het oosten worden afgevoerd. Alhoewel, 1 januari is niet helemaal waar. Na al het doordrammen over de noodzaak van een nieuw afvalsysteem blijkt de AVRI weer zelf haar grootste ‘vijaard’ te zijn. 1 januari gaat niet gehaald worden vanwege het feit dat de te plaatsen ondergrondse verzamelbakken, niet overal op tijd geplaatst kunnen worden. Een woordvoerder van de AVRI heeft aangegeven dat er leidingen en kabels in de grond liggen, die er volgens de kaarten niet zouden moeten liggen. (Natuurlijk, het ligt altijd aan een ander.)
Vaarwel grijze container
De datum waarop de nieuwe regeling ingaat blijft voorlopig dus nog even afwachten, maar 1 ding is wel zeker, het gaat door! Het einde van een tijdperk, de zelfstandige vrijheid, van het bezitten van een bloedeigen restafval container is voorbij. Voortaan zullen wij als inwoners, van een geannexeerde AVRI-Gemeente , zielloos en willoos de gang moeten maken naar een centraal inzamel punt. Met een vulopening van maar liefst 30 liter kan ik er net een koffiefilter in gooien en dan zit hij vol.
Meer ellende
Het verlies van de eigen container zal zeker meer nare neveneffecten met zich meebrengen. Misschien wordt het wel zo’n locatie waar kortpittige en opgeschoten moeders gaan staan buurten in hun ochtendjas. Straks word het afvoeren van het restafval door ouders in de buurt net zo ervaren als het onbeschrijfelijk ellendige fenomeen wat ik graag het “schoolplein-moment” noem.
(Schoolplein-moment; Het onnodig en opzichtig gezellig gaan staan buurten met derden die je eigenlijk helemaal niet aardig vindt. Er wordt overdreven gelachen en geroddeld. Het schoolplein-moment wordt steevast afgesloten met de loeiende kraaiengroet: “JOE DOEGGGGG”)
Wij hebben op dit moment nog geen kinderen, dus tot aan 1 januari 2019, ben ik in staat om de schoolplein-momenten vakkundig te omzeilen. Maar wat als ik op 1 januari naar de buurtcontainer loop en ik moet mij eerst door een muur van ochtendjassen en gekraai bewegen? Straks moet ik nog goedemorgen zeggen….
Misschien sta ik een paar maanden later wel , gezwicht onder de sociale druk, ook wel te buurten als luidkeelse struisvogel bij de ondergrondse container. Mijn god, straks betrap ik mezelf erop mensen tot ziens te zeggen met een luidkeels gekraaide “JOE DOEGGGGG”
Ik denk niet dat ik het aankan, zou afvalverwerkingsbedrijf van Gansewinkel de duifkruid te ver rijden vinden?
X Rick
ps
Iedereen die dacht dat het eerder genoemde koffiefilter, eigenlijk in de gft container hoort. Kijk eens op www.avri.nl, misschien hebben ze nog vacatures.