Lief Dagboek,
Zoals het gaat met zoveel kartels, komt aan al het graaien altijd een einde. Het is vandaag voor het eerst dat ik met grote glimlach de volle 250 meter naar de AVRI afvalbak volbreng omdat ik weet dat de eigenaar van de afvalbak het nu daadwerkelijk bij iedereen heeft verbruikt. Onze grote duurzame afvalverwerker is namelijk niet langer in staat om aan haar verplichtingen te voldoen. Zelfs niet met de jaarlijkse verhoging die wij als AVRI slaven jaarlijks betalen.
De afrekening
De AVRI moet richting de provincie Gelderland een mooi bedrag overmaken waarvan ze al jaren wisten dat de dag zou komen. Niet alleen is het bedrag bizar hoog, het heeft zelfs iets magisch. Het is een bedrag die je alleen in films ziet. AVRI mag even een mooie 10 miljoen euro aftikken voor het nazorgfonds voor stortplaatsen van de provincie. Ik hang de vlag uit. 10 miljoen euro, als ik weet dat ik op een dag een bepaald bedrag moet betalen dan zorg ik dat ik dat in huis heb. De AVRI niet, die dacht wel dat het even kwijtgescholden kon worden. Helaas blijkt dat ook geen optie want de provincie Gelderland heeft het wel een beetje gehad met de praktijken van de AVRI, sterker nog men mag niet meer aan tafel komen zitten bij de provincie.
Is dit het einde?
Natuurlijk zal de rekening betaalt moeten worden, en ja waarschijnlijk gaan wij dat als burger betalen. Het schijnt 100 euro per huishouden te zijn, een fors bedrag. Echter hoef ik mijn trouwe lezers niet te vertellen dat ik die 100 euro lachend betaal zodra ik in de krant lees dat het gehele bestuur van de AVRI mag oprotten wegens wanbeleid. Houdoe!
X Rick
